اهداف جراحی ستون فقرات گردن

جراحی گردن معمولا برای تسکین علائم ناشی از یکی از دو نوع آسیب شناسی انجام می شود:

1. فشردگی طناب نخاعی در گردن که به آن میلوپاتی اسپوندیلوتیک گردنی نیز می‌گویند.
2. فشرده سازی ریشه عصب نخاعی در گردن که رادیکولوپاتی گردنی  نیز نامیده می شود

اهداف جراحی خاص برای هر بیمار بر اساس محل و ماهیت ناهنجاری آناتومیک تنظیم می شود.

به عنوان مثال، جراحی برای درمان درد عصبی ناشی از بیماری دیسک دژنراتیو گردن بر کاهش درد و فشار عصبی تمرکز دارد، در حالی که جراحی برای درمان فشردگی نخاع بر بازیابی عملکرد و جلوگیری از آسیب بیشتر تمرکز دارد.

هدف اکثر جراحی های ستون فقرات گردنی ^{4 است} :

• درد گردن و/یا بازو را کاهش دهید 
• ثبات ستون فقرات را حفظ کنید
• تراز ستون فقرات را بهبود بخشید
• حفظ تحرک گردن و دامنه حرکتی

در برخی موارد، جراحی دهانه رحم برای بازبینی یک جراحی ناموفق قبلی و دستیابی به نتایج بهتر انجام می شود.

انواع جراحی ستون فقرات گردن

3 نوع جراحی گردن وجود دارد:

1. رفع فشار: این روش برای "فشرده کردن" طناب نخاعی یا اعصاب گردن با برداشتن یک قطعه استخوان، دیسک یا سایر ساختارهای فشرده کننده بافت عصبی انجام می شود.
2. فیوژن: این جراحی بی ثباتی در ستون فقرات گردنی را از طریق فیوژن اصلاح می کند، که فرآیند تشکیل یک پل استخوانی جامد بین مهره ها را تنظیم می کند. 
3. تعویض دیسک: این جراحی کل دیسک آسیب دیده را برداشته و با کاشت دیسک مصنوعی جایگزین می کند.

روش های رفع فشار و فیوژن اغلب در یک جراحی ACDF ترکیب می شوند، جایی که فیوژن در کنار رفع فشار برای جلوگیری از بی ثباتی ستون فقرات گردنی انجام می شود. ابزار دقیق ستون فقرات (مانند یک صفحه کوچک و پیچ) برای افزایش پایداری ساختار ستون فقرات استفاده می شود.

جراحی های رفع فشار و تعویض دیسک، حرکت طبیعی ستون فقرات را حفظ می کنند، در حالی که جراحی فیوژن بخش ستون فقرات را بی حرکت می کند. 

زمانی که جراحی ستون فقرات گردنی توصیه می شود

نشانه های رایج برای جراحی گردن عبارتند از:

• درد مداوم یا مکرر بازو و/یا بی حسی بدون پاسخ به درمان غیر جراحی حداقل به مدت 6 ماه ^{5 ، 6 ، 7}
• نقایص عصبی پیشرونده، به ویژه ضعف حرکتی قطعی ⁵
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا سایر یافته‌های تصویربرداری که با علائم و نشانه‌های بیمار مرتبط و تأیید می‌شوند ^.

جراحی ستون فقرات گردن به طور کلی انتخابی است، به این معنی که تصمیم بیمار برای انجام جراحی یا ادامه درمان های غیرجراحی است. 

شرایطی مانند تومورهای ستون فقرات، آسیب تروماتیک ناشی از سقوط یا تصادف وسیله نقلیه موتوری، و/یا آسیب حاد به نخاع معمولاً نیاز به مراقبت فوری پزشکی و مداخله جراحی احتمالی دارند.